Godfried Bomans
Levensverhaal:
Godfried
Bomans was een schrijver, columnist en mediapersoonlijkheid. Hij was geboren op
2 maart 1913 in Den Haag. Zijn ouders waren Johannes Bernardus Bomans en
Arnoldina Josephina Oswalda Reynart en hebben hem katholiek opgevoed. De rest
van zijn gezin bestond uit broer Arnold en zus Wally. Godfried was een
humoristische persoon en zeer aardig. Dat kwam vroeger al naar voren toen hij
verhalen ging schrijven voor de schoolkrant. . Hij debuteerde met het boek Drijfjacht en Gebed
voor Nederland. In hetzelfde schreef hij ook het toneelstuk Bloed
en liefde. Godfried probeerde rechten te studeren in Amsterdam
maar door de slechte sfeer zag hij daarvan af. Hij vertrok naar Nijmegen om
pyschologie te studeren. Hij voelt zich meteen thuis in de katholieke stad.
Hier schrijft hij Erik of het klein insectenboek, zijn bekendste en
populairste boek. In 1941 was hij voor het eerst Sinterklaas en in
1943 gaf hij ook de studie in Nijmegen op en verhuisde naar Haarlem. Hij
trouwde met Pietsie Verscheure op 14 april 1944. Uit dit huwelijk kwam één
dochter: Eva (1960). Godfried moest nog onderduiken voor de Nazi’s, omdat hij
anders naar Duitsland gestuurd zou worden om daar te gaan werken in de
fabrieken. Na de oorlog werd Bomans kunstredacteur van de Volkskrant en
redacteur van de Elseviers Weekblad. Hij werd een
mediapersoonlijkheid. Hij was vaak te zien op tv en te horen op radio, zoals
bij Kopstukken en Bomans triplo. Hij maakte vele programma’s wat hem één van de
beroemdste mensen in Nederland maakten. Hij kon alleen niet tegen
eenzaamheid, want toen in 1971 de VARA en AVRO hem uitnodigden om op het
onbewoonde Waddeneiland Rottumerplaat een week te verblijven, nam hij het
aanbod aan maar het pakte niet heel goed voor hem uit. Hij maakte dagelijkse
radioverslagen, genaamd Alleen op een eiland . Alleen het
verblijf op het eiland beviel hem niet en heeft waarschijnlijk een impact op
zijn gezondheid gehad. Hij overleed op 22 december 1971 aan een hartaanval.
Houding
Bomans
was katholiek, maar niet heel erg streng. In een brief aan A. van Roon, 26
november 1968, schreef hij dat "geen vernieuwing in de katholieke Kerk mij
te hoog gaat en ik met name de ontwikkeling in het celibaat met voldoening
gadesla" Toen Bomans dit schreef stond het gedwongen priestercelibaat ter
discussie. In dat jaar verscheen In de kou: over hun roomse
jeugd en hoe het hun verder verging, waarin hij open discussieert met
zijn verwant Michel van der Plas over de situatie van katholieke zekerheden.
Tussen
links Nederland en Bomans ontstond op 18 juni 1966 een diepe kloof toen Bomans
in een column in de Volkskrant onder de titel "De Raddraaiers" het
vernielen van de kantoren van het dagblad De Telegraaf veroordeelde (de
Telegraafrellen). Boze bouwvakkers waren hiertoe in een pamflet opgeroepen en
Bomans heeft de anonieme schrijvers van het pamflet de
"hoofdschuldigen" genoemd. Toen vier leden van de Rode Jeugd werden
gearresteerd keerde heel links Nederland, aangevoerd door Harry Mulisch, zich
tegen de "verrader" Bomans.
Lofrede:
Godfried
Bomans is in het boek Erik of het klein insectenboek ,van wat
ik te weten ben gekomen, helemaal zichzelf. Het is een uniek verhaal wat de
maatschappij in de insectenwereld uitbeeld. Het is anderzijds ook een leuk
kinderverhaal over insecten, daarom is er ook een film over gemaakt. Ik vond
het een heel leuk verhaal om te lezen en ik vond de achterliggende gedachte
slim in het verhaal gezet.
Keuzeopdracht A:
Ik
denk dat als je dezer dagen een succesvolle reclamecampagne wil hebben moet je
het eerst proberen via de sociale media. Je begint met een goede, makkelijke en
duidelijke website te maken over de schrijver waar ook zijn vorige boeken
en Erik of het klein insectenboek naar voren
worden gebracht. Maar dat is niet genoeg. Een goed idee is om een Facebook
pagina aan te maken voor Erik of het klein insectenboek, om ook de
Facebookgebruiker van informatie te verschaffen over acties en evenementen.
Daarna kan je een Twitter account aanmaken waar je dagelijks of wekelijks
unieke quoten van Godfried Bomans en zijn Erik of het klein
insectenboek schrijft die slaan op het nieuws, bijvoorbeeld “de bijen
willen niet dat “vieze” wespen bevoorrecht worden bij de honingenbelasting” .
Veel beroemden mensen hebben een Twitter account om ook zo hun fans te
bereiken. Je hebt ook reclame op de tv’s en posters in abri’s en bushokjes. Die
zijn duur maar het zeker waard, als je het duidelijk overbrengt.
Adverteren op het internet is ook een optie, maar mensen kunnen die
pop-ups wegklinken. Daarom zou ik de aandacht niet te veel daarop vestigen. Je
zou meer de radio kunnen kijken. Als je bijvoorbeeld bij Spijkers en
koppen kan komen en over het boek vertelt heb je al een groot publiek
bereikt. Vertel dan over de humor en de achterliggende gedachte, dat zal veel
mensen aanspreken en grappig vinden.
Samenvatting:
Samenvatting:
Heb je het überhaupt wel gelezen? Ik vond het super interessant om je verhaal te lezen. Bedankt, hier kan ik iets mee!
BeantwoordenVerwijderen