Leeslijst 9: De zwarte met het witte hart.

De zwarte met het witte hart

Ultra korte samenvatting:

De prinsen Kwasi en Kwame van het rijk van de Asantehene (gelegen in Afrika) worden naar Nederland gestuurd. Ze krijgen les op een internaat, alleen krijgen de prinsen ruzie. De ruzie gaat over het feit dat Kwasi graag erbij wil horen en Kwame het juist het tegenovergestelde. Na hun lagere school gaat Kwasi een opleiding volgen en gaat Kwame het Nederlandse leger in. Kwame gaat met het leger naar Afrika om zodoende terug te keren naar Afrika, maar mag niet wederkeren . Hij pleegt zelfmoord. Kwasi is ondertussen ongelukkig geworden in Nederland en verhuist naar Java, waar hij erachter komt dat de Nederlandse regering  hem al jaren dwarsboomt door zijn huidskleur en afkomst.

Uitleg kaft:

De voorkant van de kaft heb ik gekozen om de titel meer naar voren te brengen. De hele voorkant beeld namelijk de titel uit. De tekst boven in het zwart op het witte blad “De zwarte met het” geeft aan dat hij zwart gekleurd is tussen de witte Nederlanders ( Zwarte letters omringd door het wit).

Het onderste deel beeld het laatste deel van de titel uit: witte hart. Je ziet een wit hart omringd door zwart, omdat Kwasi, waarover het gaat, zwart is maar een wit hart heeft (figuurlijk). De achterkant heeft een foto van de schrijver, Arthur Japin, dat doet hij wel vaker en een korte samenvatting. Ook staat er onderaan dat het boek voor 16+ is en de barcode.

Stijl:

Het boek is over het algemeen geschreven in modern Nederlands, maar soms komt er een stuk oud Nederlandse tussendoor. Bijvoorbeeld het reisverslag van Van Drunen die verteld over de reis van Nederland naar het rijk der Asantehene en terug. Ik citeer  “Ik kan mijzelf de voldoening niet weigeren Uwe Excellentie de verzekering te geven dat mijn receptie te Kumasi de overspannendste verwachting heeft overtroffen en dat in bijzonder het hele gedrag van de oppermachtige heerser van het Ashantijnse Rijk mijn innige erkentenis moet meedragen. De Nederlandse vlag is der Ashantijnen geworden en gaat van het paleis van de koning niet meer neer. De Vorst vindt er behagen in zich de onderdaan van onze geëerbiedigde Soeverein te noemen”.

Het boek beschrijft de gebeurtenissen met af en toe een interactie. Hierdoor gaat de tijd (in het boek) soms snel en de andere keer langzaam.

Ik vind deze stijl niet pakkend, in ieder geval pakte dit boek mij niet. Dat ligt voor het grootste deel aan het feit dat ik alleen van actie/sciencefiction boeken hou, maar ook van aan de stijl. Ik vond het oud-Nederlands op sommigen momenten té oud om er iets van te snappen. Je skipt het stukje dan gemakkelijk, maar dan ben je wel uit je lees “trance”. Voor de rest word er voor mijn part iets te veel omschreven in het boek en te weinig interactie. Ook kan er meer spanning in, bijvoorbeeld toen er de Nederlanders een kleine revolutie in Afrika moesten neerslaan. Het was een spannend stukje, maar het ging veel te snel voorbij. Voor de rest is het boek een “gewoon” boek, maar of ik het aan mijn medeleerlingen aanbeveel? Nee.

E-mail aan Kwasi:

Beste meneer Kwasi.

Ik ben Pieter Willems. Ik zit op school op het Vechtstede College en ik heb voor mijn boekenlijst “De zwarte met het witte hart” gelezen. Ik heb een paar vragen voor uw specifiek over het einde van het boek. Ten eerste, was u verbaasd toen u van Drunen zag? Want het was een hele tijd geleden dat jullie elkaar hadden gezien en gesproken. Ten tweede, was u boos toen van Drunen vertelde dat de Nederlandse regering u al jaren probeerde dwars te bomen alleen omdat u zwart was (nobless  de peau)? Ik kan me voorstellen dat u erg boos erover kan zijn, want zoiets kan echt niet in welke tijd dan ook. De derde en de laatste vraag is of u uiteindelijk blij was met het feest voor uw. In het boek bent u namelijk de hele tijd erover aan het morren . Ik hoop om snel van u te horen!

Met vriendelijke groet

Pieter Willems.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Beste Pieter.

Ik was geroerd door je e-mail en zal je vragen van harte beantwoorden. Het is trouwens nog een wonder dat de e-mail is aangekomen, want de wifi is hier bijna net zo slecht als Ahims zijn grappen.

Enfin, de eerste vraag. Of ik verbaasd was toen ik van Drunen zag? Jazeker. De oude man had ik het laatst gezien toen ik nog in Nederland woonden. Ik was geroerd dat hij de kracht had gehad om naar mij toe te komen en om het verhaal aan mij te vertellen.  De tweede vraag word mij vaker gesteld en elke verbazen mensen zich over mijn antwoord. Want het boeide me niet, niet meer tenminste. Het was 50 jaar geleden gebeurd en voor mij was het daardoor verouderd. Wat gebeurd is is gebeurd. Ik leef nu, tot het einde van mijn dagen, rustig op mijn Javaanse plantage.  Laatste vraag! Ja ik was in het begin een beetje aan het morren. Ik ben niet van de feesten en veranderingen en vooral niet als ik in het middelpunt sta. Maar aan het einde van de dag was ik er toch wel blij mee dat Adeline had doorgezet, want ik sprak oude vrienden, zoals van Drunen, en heb al met al een leuke dag gehad.

Het was fijn met je gesproken te hebben en ik hoop je is een keer in het echte leven te zien!

Met vriendelijk groet

Aquasi Boachi

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Samenvatting:
http://educatie-en-school.infonu.nl/samenvattingen/138846-arthur-japin-de-zwarte-met-het-witte-hart.html